مخترح آموزش شبکه بصورت پروتکل محور
مسیر موفقیت
آموزش شبکه رایگان فارسی به صورت پروتکل محور
آموزش شبکه رایگان فارسی به صورت پروتکل محور، دوره‌ای است که به صورت رایگان و به زبان فارسی، مفاهیم و پروتکل‌های شبکه را آموزش می‌دهد. این دوره‌ها معمولاً توسط متخصصان و علاقه‌مندان به شبکه تهیه و منتشر می‌شوند و می‌توانند منبع بسیار خوبی برای یادگیری و ارتقاء دانش در این زمینه باشند.
مزایای آموزش شبکه رایگان فارسی به صورت پروتکل محور
- دسترسی آسان: این دوره‌ها به صورت رایگان در دسترس هستند و می‌توانید به راحتی به آنها دسترسی داشته باشید.
- زبان فارسی: آموزش‌ها به زبان فارسی ارائه می‌شوند که برای زبان‌آموزان فارسی‌زبان بسیار مفید است.
- تمرکز بر پروتکل‌ها: این دوره‌ها به صورت خاص بر روی پروتکل‌های شبکه تمرکز دارند که از جمله مفاهیم پایه و مهم در شبکه هستند.
- محتوای متنوع: این دوره‌ها می‌توانند شامل مباحث مختلفی از جمله پروتکل‌های TCP/IP، UDP، DNS، DHCP، ARP و CDP و SNMP و STP , ... باشند.
نحوه یافتن آموزش شبکه رایگان فارسی به صورت پروتکل محور
- جستجوی اینترنتی: با جستجوی عبارت "آموزش شبکه رایگان فارسی پروتکل محور" در موتورهای جستجو می‌توانید به منابع مختلفی از جمله وب‌سایت‌ها، وبلاگ‌ها، انجمن‌ها و کانال‌های یوتیوب دسترسی پیدا کنید.
- وب‌سایت ITFORCE: سایت ITFORCE یکی از منابع معتبر برای آموزش شبکه به زبان فارسی است که می‌توانید از آن بهره ببرید. در این سایت می‌توانید مقالات و آموزش‌های مختلفی در زمینه شبکه پیدا کنید.
معرفی برخی از پروتکل‌های مهم شبکه
- TCP/IP: پروتکل کنترل انتقال/پروتکل اینترنت، مجموعه‌ای از پروتکل‌های ارتباطی است که اساس اینترنت را تشکیل می‌دهند.
- UDP: پروتکل داده‌نگار کاربر، یک پروتکل ارتباطی ساده و سریع است که برای برنامه‌هایی که نیاز به سرعت بالا دارند، مناسب است.
- DNS: سیستم نام دامنه، سیستمی است که نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP تبدیل می‌کند.
- DHCP: پروتکل پیکربندی پویای میزبان، پروتکلی است که به صورت خودکار آدرس IP را به دستگاه‌های موجود در شبکه اختصاص می‌دهد.
- ARP: پروتکل تفکیک آدرس، پروتکلی است که آدرس IP را به آدرس MAC تبدیل می‌کند.
- SNMP: پروتکل مدیریت شبکه ساده، پروتکلی است که برای مدیریت و نظارت بر دستگاه‌های موجود در شبکه استفاده می‌شود.
- ICMP: پروتکل پیام کنترل اینترنت، پروتکلی است که برای ارسال پیام‌های خطا و کنترلی بین دستگاه‌های موجود در شبکه استفاده می‌شود.
پروتکل‌های تخصصی
علاوه بر پروتکل‌های ذکر شده، پروتکل‌های تخصصی دیگری نیز وجود دارند که در زمینه‌های خاصی از شبکه کاربرد دارند. برخی از این پروتکل‌ها عبارتند از:
- BGP: پروتکل دروازه مرزی، پروتکلی است که برای مسیریابی بین سیستم‌های خودمختار (AS) در اینترنت استفاده می‌شود.
- OSPF: پروتکل کوتاه‌ترین مسیر اول، پروتکلی است که برای مسیریابی در شبکه‌های داخلی استفاده می‌شود.
- RIP: پروتکل مسیریابی اطلاعات، پروتکلی است که برای مسیریابی در شبکه‌های کوچک استفاده می‌شود.
- IS-IS: پروتکل سیستم‌های میانی به سیستم‌های میانی، پروتکلی است که برای مسیریابی در شبکه‌های بزرگ استفاده می‌شود.
نکاتی برای یادگیری بهتر
- تمرین و تکرار: برای یادگیری بهتر، مفاهیم و پروتکل‌ها را به صورت عملی تمرین و تکرار کنید.
- استفاده از منابع متنوع: از منابع مختلفی برای یادگیری استفاده کنید تا دیدگاه جامع‌تری نسبت به موضوع پیدا کنید.
- شرکت در دوره‌ها و کارگاه‌ها: در صورت امکان، در دوره‌ها و کارگاه‌های آموزشی شبکه شرکت کنید تا بتوانید از تجربیات متخصصان و سایر شرکت‌کنندگان بهره‌مند شوید.
- مطالعه کتاب‌ها و مقالات: کتاب‌ها و مقالات مرتبط با شبکه را مطالعه کنید تا دانش خود را در این زمینه افزایش دهید.
امیدواریم این مقاله برای شما مفید بوده باشد. در صورت وجود هرگونه سوال یا ابهام، می‌توانید در بخش نظرات مطرح کنید.
ساعت صفر
چرا باید این دوره را شروع کنم؟
توضیحات مهم در مورد چگونگی آموزش و بازار کار و درآمد
1- نتورک پلاس- Network+
مبانی و مفدمات ورود به شبکه
شبکه چیست؟ انواع شبکه؟ اجزای اصلی شبکه؟ کاربردها و مزایای شبکه؟
جلسه 1درس1جلسه1--مدرس: مهندس قربانی--D1J1
جلسه اول – درس 1:d1j1
مبانی و مقدمات شبکه های کامپیوتری
شبکه‌های کامپیوتری به مجموعه‌ای از دستگاه‌ها (کامپیوترها، سرورها، چاپگرها، روترها و غیره) گفته می‌شود که از طریق رسانه‌های ارتباطی (مثل کابل‌ها، وای‌فای یا فیبر نوری) به هم متصل شده‌اند و به تبادل داده‌ها و منابع پرداخته و به یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند. هدف اصلی این شبکه‌ها اشتراک‌گذاری اطلاعات، منابع و ارتباطات بین دستگاه‌ها است. اجزای اصلی شبکه‌های کامپیوتری:- دستگاه‌های نهایی (End Devices): شامل کامپیوترها، گوشی‌های هوشمند، چاپگرها، دوربین‌های مداربسته و هر دستگاهی که به شبکه متصل می‌شود.
- تجهیزات شبکه: این شامل سوئیچ‌ها، روترها، هاب‌ها، فایروال‌ها و اکسس‌پوینت‌ها می‌شود که برای ارتباط و هدایت داده‌ها در شبکه استفاده می‌شوند.
- رسانه‌های ارتباطی (Transmission Media): مانند کابل‌های شبکه (کابل مسی، فیبر نوری) یا ارتباطات بی‌سیم (Wi-Fi).
- پروتکل‌ها: قوانینی که نحوه تبادل داده‌ها را در شبکه تنظیم می‌کنند، مثل TCP/IP، HTTP، DNS، DHCP و غیره.
- شبکه محلی (LAN - Local Area Network): شبکه‌ای محدود به یک منطقه جغرافیایی کوچک مثل یک خانه، دفتر یا ساختمان.
- شبکه گسترده (WAN - Wide Area Network): شبکه‌ای که از مسافت‌های طولانی‌تری مانند اتصال دفاتر مختلف یک شرکت در شهرها یا کشورهای مختلف استفاده می‌کند.
- شبکه شهری (MAN - Metropolitan Area Network): شبکه‌ای که معمولاً در یک شهر یا ناحیه جغرافیایی بزرگتر از LAN اما کوچکتر از WAN برقرار می‌شود.
- شبکه شخصی (PAN - Personal Area Network): شبکه‌ای کوچک و شخصی که معمولاً شامل ارتباطات دستگاه‌های یک فرد (مثل ارتباط بین گوشی موبایل و لپ‌تاپ) است.
- اشتراک منابع: مانند پرینتر، فایل‌ها و اینترنت.
- ارتباطات سریع: تبادل اطلاعات به‌صورت آنلاین یا از راه دور.
- مقیاس‌پذیری: قابلیت گسترش شبکه‌ها برای پوشش نیازهای بیشتر.
- دسترس‌پذیری و پایداری: ایجاد اتصال و کارکرد مستمر در بسیاری از زمینه‌ها، از کسب‌وکارها تا خانه‌ها.
مفاهیم IP Addressing (IPv4 ) پروتکل‌های مسیریابی (Routing Protocols)
جلسه 2درس1جلسه2--مدرس: مهندس قربانی--D1J2
- ساختار IPv4: آدرس IPv4 به صورت 32 بیت است که به چهار بخش 8 بیتی (Octet) تقسیم می‌شود و به صورت X.X.X.X نمایش داده می‌شود، مثلاً: 192.168.1.1.
- دسته‌بندی آدرس‌ها:
- آدرس‌های خصوصی: این آدرس‌ها در شبکه‌های داخلی (LAN) استفاده می‌شوند و در اینترنت قابل دسترسی نیستند. مثلاً 192.168.0.0 - 192.168.255.255 یا 10.0.0.0 - 10.255.255.255.
- آدرس‌های عمومی: این آدرس‌ها برای ارتباط با شبکه‌های دیگر (مثل اینترنت) استفاده می‌شوند.
- Subnetting: فرآیند تقسیم شبکه‌ها به بخش‌های کوچکتر است تا کارآمدتر استفاده شوند و تعداد آدرس‌ها به درستی مدیریت گردد.
- پروتکل‌های مسیریابی (Routing Protocols)
- RIP (Routing Information Protocol): یک پروتکل مسیریابی ساده که از شمارش‌ها برای تعیین بهترین مسیر استفاده می‌کند. این پروتکل برای شبکه‌های کوچک و متوسط مناسب است.
- OSPF (Open Shortest Path First): یک پروتکل مسیریابی لینک‌حالتی که از الگوریتم Dijkstra برای محاسبه کوتاه‌ترین مسیر استفاده می‌کند. OSPF برای شبکه‌های بزرگتر و پیچیده‌تر مناسب است.
- BGP (Border Gateway Protocol): پروتکل مسیریابی برداری است که در اینترنت برای مسیریابی بین سیستم‌های مختلف (AS) استفاده می‌شود. این پروتکل در شبکه‌های گسترده مانند اینترنت کاربرد دارد.
- EIGRP (Enhanced Interior Gateway Routing Protocol): پروتکل مسیریابی ترکیبی است که ویژگی‌های پروتکل‌های برداری و حالت لینک را ترکیب می‌کند و برای شبکه‌های پیچیده مناسب است.
مفاهیم سویچ (Switching)- سه لایه از Osi -TCP-UDP- کامند های مهم
جلسه 3درس1جلسه3--مدرس: مهندس قربانی--D1J3
درس1جلسه3--مدرس: مهندس قربانی--D1J3
مفاهیم سویچ (Switching)- سه لایه از Osi -TCP-UDP- کامند های مهم- مفاهیم سویچ (Switching)
- لایه 1-فیزیکی- قابل لمس- سرور
- لایه 2 – مک - قابلیت سوییچ لایه2
- لایه3- ip - روتر
- MAC Address: سوئیچ‌ها برای هدایت داده‌ها به دستگاه‌های مقصد از آدرس‌های MAC (Media Access Control) استفاده می‌کنند که به صورت منحصر به فرد به هر دستگاه تخصیص داده شده است.
- Types of Switching:
- Circuit Switching: در این روش، یک مسیر ثابت برای ارتباط بین مبداء و مقصد در نظر گرفته می‌شود (مثل تلفن).
- Packet Switching: داده‌ها به بسته‌های کوچک تقسیم می‌شوند و هر بسته به مسیر خود در شبکه می‌رود. این نوع سوئیچینگ در اینترنت استفاده می‌شود.
- Message Switching: مشابه Packet Switching است ولی تمام داده‌ها قبل از انتقال به مقصد ذخیره می‌شوند.
- پروتکل‌ها (TCP, UDP, DNS, DHCP)
- TCP (Transmission Control Protocol):
- پروتکلی قابل اعتماد است که برای انتقال داده‌ها به صورت ایمن و صحیح بین دستگاه‌ها استفاده می‌شود. در TCP، ارتباطات به صورت اتصال‌گرا (Connection-oriented) هستند که قبل از ارسال داده‌ها، یک کانال ارتباطی برقرار می‌شود.
- TCP تضمین می‌کند که داده‌ها به ترتیب صحیح و بدون خطا منتقل شوند و در صورت بروز خطا، داده‌ها مجدداً ارسال می‌شوند.
- UDP (User Datagram Protocol):
- پروتکلی بدون اتصال (Connectionless) است که در آن داده‌ها بدون تضمین دریافت صحیح یا ترتیب ارسال می‌شوند. این پروتکل برای کاربردهایی که نیاز به سرعت بالا دارند و از خطاها و ترتیب داده‌ها صرف‌نظر می‌کنند، مناسب است. مثلاً برای پخش ویدئو یا مکالمات VoIP.
گتوی شبکه (Network Gateway)
جلسه 4درس1جلسه4--مدرس: مهندس قربانی--D1J4
DNS
جلسه 5درس1جلسه5--مدرس: مهندس قربانی--D1J5
dns چیست؟
Network = ip Dns: google.com --------<> ip در مفاهیم Network+، DNS (Domain Name System) یک سرویس حیاتی برای تبدیل نام‌های دامنه به آدرس‌های IP است که کاربران برای دسترسی به سایت‌ها و خدمات اینترنتی از آن استفاده می‌کنند.تعریف DNS:
DNS یک سیستم نام‌گذاری توزیع‌شده است که مسئول تبدیل نام‌های دامنه (مثلwww.example.com) به آدرس‌های IP (مثل 192.168.1.1) است تا دستگاه‌ها بتوانند به یکدیگر ارتباط برقرار کنند.DHCP
جلسه 6درس1جلسه6--مدرس: مهندس قربانی--D1J6
- تعریف DHCP
- آدرس IP
- Subnet Mask
- Default Gateway
- DNS Server
- Lease Time (مدت اعتبار آدرس IP)
- چرا DHCP مهم است؟
2- حرفه ایی شو
مباحث حرفه ایی تر شبکه
گتوی در شبکه
- تبدیل IPv4 به IPv6
- مسیریابی بسته‌های داده بین شبکه‌های متفاوت
- تبدیل TCP به UDP برای ارتباطات خاص
- مدیریت تأخیر و کیفیت سرویس (QoS)
- اتصال سیستم‌های VoIP به شبکه‌های PSTN
- یکپارچه‌سازی سیستم‌های ERP با پایگاه‌های داده مختلف
گتوی در دیوایس های مختلف
انواع گتوی و کاربردهای آن
آموزش راه اندازی dhcp server بر روی روتر سیسکو
<ltr;">Router> enableRouter# configure terminal
Router(config)# ip dhcp pool LAN_POOL
Router(dhcp-config)# network 192.168.1.0 255.255.255.0
Router(dhcp-config)# default-router 192.168.1.1
Router(dhcp-config)# dns-server 8.8.8.8
Router(dhcp-config)# lease 7
Router(config-if)# interface GigabitEthernet0/1
Router(config-if)# no shutdown
Router(config)# exit
Router# write memory
Router# show ip dhcp pool
آموزش راه اندازی DHCP server بر روی میکروتیک
/ip address add address=192.168.1.1/24 interface=ether2
/ip pool add name=dhcp_pool ranges=192.168.1.10-192.168.1.200
/ip dhcp-server add name=dhcp1 interface=ether2 address-pool=dhcp_pool disabled=no
/ip dhcp-server network add address=192.168.1.0/24 gateway=192.168.1.1 dns-server=8.8.8.8
آموزش تنظیم DHCP در روترهای سیسکو و میکروتیک با تدریس مهندس قربانی
در این دوره آموزشی، نحوه پیکربندی DHCP Server در روتر میکروتیک و روتر سیسکو را به‌صورت عملی یاد خواهید گرفت. DHCP یکی از مهم‌ترین پروتکل‌های مدیریت شبکه است که وظیفه تخصیص خودکار IP را برعهده دارد. در این آموزش، مفاهیمی مانند DHCP Client، DHCP Lease، DHCP Relay، DHCP Options و DHCP Binding را بررسی خواهیم کرد. همچنین با IP Pool، Lease Time، Subnet Mask، Gateway، Primary DNS و Secondary DNS در RouterOS و Cisco IOS آشنا خواهید شد.
مدرس این دوره، مهندس قربانی، با ارائه روش‌های تخصصی و کاربردی، شما را با تنظیمات حرفه‌ای DHCP در شبکه‌های سیسکو و میکروتیک آشنا خواهد کرد.
مجازی‌سازی:
(Virtualization) فرآیندی است که به کمک آن منابع فیزیکی سخت‌افزاری (مانند پردازنده، حافظه، و ذخیره‌سازی) به منابع مجازی تبدیل می‌شوند تا امکان اجرای چندین سیستم‌عامل یا محیط‌های نرم‌افزاری مختلف بر روی یک سخت‌افزار واحد فراهم شود. در این فرآیند، از نرم‌افزارهای خاصی به نام "Hypervisor" برای ایجاد و مدیریت ماشین‌های مجازی استفاده می‌شود.
انواع مجازی‌سازی:
-
مجازی‌سازی سخت‌افزاری (Hardware Virtualization): در این نوع، سیستم‌عامل‌ها به‌طور مجازی به سخت‌افزار دسترسی دارند و این دسترسی توسط Hypervisor مدیریت می‌شود.
-
مجازی‌سازی نرم‌افزاری (Software Virtualization): در این نوع، فقط برنامه‌های نرم‌افزاری به‌صورت مجازی اجرا می‌شوند و ارتباط مستقیم با سخت‌افزار ندارند.
-
مجازی‌سازی شبکه (Network Virtualization): در این مدل، منابع شبکه به‌طور مجازی ایجاد و مدیریت می‌شوند، به‌طوری‌که هر دستگاه می‌تواند به‌طور مجازی به شبکه‌های مختلف متصل شود.
مزایای مجازی‌سازی:
- صرفه‌جویی در هزینه‌ها: با اجرای چندین سیستم‌عامل روی یک سرور، نیاز به خرید سخت‌افزار اضافی کاهش می‌یابد.
- افزایش بهره‌وری: منابع سرور به‌طور بهینه‌تر استفاده می‌شوند.
- مقیاس‌پذیری: ایجاد و حذف ماشین‌های مجازی به‌سادگی انجام می‌شود.
- پشتیبانی بهتر و راحت‌تر: ایجاد نسخه‌های پشتیبان از سیستم‌ها و بازیابی آنها آسان‌تر است.
Hypervisor:
- Type 1 (Bare Metal): این نوع Hypervisor مستقیماً بر روی سخت‌افزار نصب می‌شود و سیستم‌عامل‌ها را مدیریت می‌کند. مانند VMware ESXi و Microsoft Hyper-V.
- Type 2 (Hosted): این نوع بر روی یک سیستم‌عامل میزبان نصب می‌شود و ماشین‌های مجازی را مدیریت می‌کند. مانند VirtualBox و VMware Workstation.
مجازی‌سازی باعث می‌شود که استفاده از منابع سخت‌افزاری به‌طور مؤثرتر و با قابلیت انعطاف بیشتری انجام شود و از این رو در محیط‌های داده‌محور و سرورهای بزرگ بسیار کاربردی است.
جلسه 5
برای نصب سیستم‌عامل MikroTik RouterOS x86 در VMware Workstation، مراحل زیر را دنبال کنید:
1. دانلود فایل ISO MikroTik RouterOS:
ابتدا فایل ISO سیستم‌عامل MikroTik RouterOS x86 را از وب‌سایت رسمی MikroTik دانلود کنید: MikroTik Downloads
2. ایجاد ماشین مجازی جدید در VMware Workstation:
- VMware Workstation را باز کنید.
- از منوی File گزینه New Virtual Machine را انتخاب کنید.
- در پنجره باز شده، گزینه Typical (recommended) را انتخاب کرده و بر روی Next کلیک کنید.
- در مرحله انتخاب نوع سیستم‌عامل، گزینه Linux و سپس Other Linux 5.x or later kernel 64-bit را انتخاب کنید.
- در مرحله انتخاب فایل ISO، گزینه Installer disc image file (iso) را انتخاب کرده و فایل ISO که دانلود کرده‌اید را انتخاب کنید.
- در مرحله تنظیمات ماشین مجازی، نام و موقعیت ذخیره ماشین مجازی را مشخص کنید.
- حجم دیسک مجازی را انتخاب کنید. حداقل 2 گیگابایت فضای دیسک لازم است.
- تنظیمات شبکه را می‌توانید به‌صورت "Bridged" یا "NAT" انتخاب کنید.
3. تنظیمات سخت‌افزاری ماشین مجازی:
- پس از ایجاد ماشین مجازی، بر روی آن کلیک راست کرده و Settings را انتخاب کنید.
- در بخش Memory، مقدار RAM مورد نظر را (حداقل 128MB پیشنهاد می‌شود) تنظیم کنید.
- در بخش Processors، تعداد پردازنده‌ها و هسته‌ها را تنظیم کنید (یک پردازنده و یک هسته کافی است).
- در بخش Network Adapter، نوع شبکه را انتخاب کنید. اگر می‌خواهید دستگاه‌های دیگر از طریق شبکه به ماشین مجازی دسترسی داشته باشند، گزینه Bridged را انتخاب کنید.
4. شروع نصب MikroTik RouterOS:
- ماشین مجازی را روشن کنید.
- با بوت از ISO، به صفحه نصب MikroTik خواهید رسید.
- طبق دستورالعمل‌های روی صفحه، مراحل نصب را دنبال کنید.
- Select the disk: دیسک مورد نظر برای نصب RouterOS را انتخاب کنید.
- Install: گزینه نصب را انتخاب کرده و فرآیند نصب آغاز خواهد شد.
- پس از اتمام نصب، سیستم از شما درخواست می‌کند تا سیستم را ریستارت کنید.
5. پیکربندی اولیه MikroTik:
بعد از ریستارت، سیستم وارد MikroTik RouterOS می‌شود. از طریق کنسول یا از طریق نرم‌افزار Winbox می‌توانید پیکربندی‌های اولیه را انجام دهید:
- وارد Winbox شوید و با استفاده از IP پیش‌فرض (192.168.88.1) به روتر وصل شوید.
- رمز عبور را وارد کرده و تنظیمات شبکه و دیگر گزینه‌های مربوطه را انجام دهید.
با این مراحل، سیستم MikroTik RouterOS x86 به‌طور کامل در VMware Workstation نصب و آماده به کار خواهد بود.